Festivals verboden: een jaar werk kan in de prullenmand

Bij het doorstrepen van meerdaagse festivals tot in ieder geval september verdiepen slechts weinigen zich in al het werk dat aan een festival voorafgaat, en de prullenmand in kan. Een prima moment om daar eens bij stil te staan.

 

De papierwinkel: vergunningen en verzekeringen

Grote festivals zoals Pinkpop en Lowlands hebben een soort doorlopende vergunning en een contract met de gemeente. Daarin stond hoogstwaarschijnlijk niets over een pandemie, ook niet in het uitgebreide verzekeringspakket van de organisaties. Die kan onder meer bestaan uit een evenementenverzekering en onder meer een aansprakelijkheidsverzekering. Al ziet een zakelijke aansprakelijkheidsverzekering er anders uit dan een particuliere aansprakelijkheidsverzekering. Niet alles kan dichtgetimmerd worden zoals onvoorziene calamiteiten (denk aan Roskilde 2000), maar het is duidelijk dat aan het überhaupt denken aan optredens een complete papiergroothandel vooraf gaat.

 

Artiesten boeken

Dan het leuke gedeelte: de artiesten boeken. Hoewel, leuk? Dit is in de loop der decennia nogal veranderd. Anno 2021 heeft het management van menig grote bands de touwtjes stevig in handen. Zij bepalen veelal zelf welke festivals aangedaan worden, ook in het clubcircuit. Is er een nieuw album, dan worden op de managementkantoren enkele belangrijke, grote podia uitgezocht voor het eerste rondje optredens. Daarna volgen misschien kleinere zalen. Het is tegenwoordig niet meer zo dat de artiesten elke klus klakkeloos aanpakken. Idem dito bij de festivals. Deze zijn afhankelijk van uitgebreide (tour)agenda’s en allerlei tussenstations. Dit is tevens de reden dat Pinkpop de vaste stek in het

soms vroeg vallende Pinksterweekend heeft laten varen, er is meer aanbod in juni.

 

Keiharde business

Zoals initiatiefnemer van Holland International Blues Festival Johan Derksen al haarfijn uitlegde in De Oranjezomer van 26 juli, wordt aan artiesten vooraf grofweg de helft betaald en de rest achteraf. Een festival in deze eeuw kent niet meer de softe sector-romantiek die er vroeger was, het is keiharde business geworden. Er werd in 2011 dan ook als door een wesp gestoken gereageerd op de kritiek dat Pinkpop het bedrag van 1,3 miljoen aan Coldplay zou betalen uit subsidies: Pinkpop is een BV die de eigen broek ophoudt.

 

Kaartverkoop en vele andere werkzaamheden

De kaarten moeten verkocht worden. Dat wil wel eens in de soep lopen als de programmacommissie een verkeerde inschatting maakt, zoals Pinkpop in 2004 deed. Vreet het publiek het niet, dan komen ze niet. En dan is er nog het opbouwen van hekken, podia en tenten, de security op de festivaldagen zelf, de begeleiding van tijdschema’s en artiesten, het in banen leiden van publieksstromen bij de headliners, het bestieren van de vele horeca, het inspelen op last minute-afzeggingen en het weer netjes achterlaten van het terrein. Een jaar aan voorbereidingen kan wederom de prullenmand in.